Systeemtherapie

‘Een mens is fundamenteel relationeel’

Het uitgangspunt van systeemtherapie is dat de therapie niet alleen het proces van één individu is, maar altijd in relatie staat tot anderen.  Je bent namelijk niet los te zien van jouw systeem. Je bent een kind, een partner, een ouder een werkgever of nemer, een vriend of een familielid. Je bent continue in beweging binnen jouw systeem en bepaalde rollen of interacties creëren stress wat leidt tot je hulpvraag. Een probleem of een (psychische) klacht staat nooit op zichzelf. De sociale, relationele en culturele context speelt altijd een rol. De leefsituatie en relaties – samen het systeem –hebben invloed op problemen.

Tijdens de therapie is er veel aandacht voor de onderlinge interactiepatronen en de verbetering hiervan. Te denken valt aan partnervragen, opvoedvragen, gezinsvragen die spelen in het gezin van nu of het gezin van herkomst.

Via individuele gesprekken of gesprekken met (een deel van) het gezin gaan we samen op zoek naar mogelijke (onderliggende) oorzaken, patronen, thema’s en levensgebeurtenissen die een rol kunnen spelen bij de vragen waarvoor hulp gezocht wordt.

De behandeling is gericht op de verbinding herstellen tussen lichaam en geest, het vergroten van eigenwaarde, inzicht en bewustwording, in contact komen met emoties en reguleren hiervan, doorbreken van patronen en heling van trauma.

Binnen Zie het kind wordt systeemtherapie in drie verschillende vormen aangeboden. Namelijk gezinstherapie, relatietherapie en individuele therapie. Vanuit de transculturele expertise van Gwendolyn is er ook altijd specifiek oog voor de culturele aspecten binnen het systeem waarin er met elkaar gesproken kan worden over waarden, normen, religie, rituelen en gebruiken en de invloed van huidskleur.

 

Gezinstherapie

Het gezin is als het ware een systeem. Wanneer de één beweegt, bewegen de andere delen van het systeem ook. Of ze dat nu willen of niet, ieder gezinslid beïnvloed (de dynamiek in) het gezin. Wanneer er problemen in het gezin zijn kan het er soms op lijken dat één gezinslid daar de oorzaak van is. De visie van gezinstherapie is echter dat iedereen binnen het gezin een rol heeft binnen het gezinssysteem. Daarbij gaat het ook niet om de vraag “Wie is schuldig aan de problemen?”. Binnen gezinstherapie wordt er aan alle gezinsleden, die mee willen doen met de gezinstherapie, gevraagd wat zij ervaren. Hierdoor komt de meerstemmigheid in de therapeutische ruimte. Naar aanleiding van deze meerstemmigheid wordt geprobeerd om als gezin tot gezamenlijke doelen voor de gezinstherapie te komen. De gezinstherapie is niet altijd met het hele gezin, soms alleen met ouder(s) en soms alleen met de kinderen. De interactiepatronen binnen het gezin worden verhelderd en ook de invloed van deze patronen. Er wordt gekeken naar de wijze waarop invulling wordt gegeven aan het ouderschap. Dat kan bij twee ouders zijn, een éénouder gezin, stiefgezin en samengesteld gezin. Soms heeft het netwerk ook een grote invloed op het gezin en kan er gekeken worden wie er vanuit dit netwerk bij de gezinstherapie betrokken kan worden.

De therapie is eclectisch wat betekend dat er vanuit verschillende methoden en technieken therapie wordt geboden.
De methoden en technieken die gebruikt worden zijn oplossing gericht werken, systeemtherapie, creatieve werkvormen, lichaamsgerichte therapie, beschermjassen, transcultureel werken en trauma therapie.

 

Relatietherapie

Bij relatietherapie zijn er twee mensen en daardoor ook twee ervaringswerelden. De reden om in relatietherapie te gaan hoeft dus niet dezelfde te zijn. Er wordt bij relatietherapie begonnen met het verkennen van de achtergrond van eenieder en de last die eenieder ervaart. Wanneer deze antwoorden helder zijn wordt er gezocht naar een gezamenlijk doel voor de relatietherapie. Soms heeft één van de partners het initiatief genomen om in relatietherapie te gaan met een zeker doel voor ogen. Bovenstaande maakt duidelijk dat dit doel dus niet persé overgenomen wordt. De motivatie hoeft niet gelijk te zijn maar de therapie is wel een gezamenlijke activiteit.
Problemen die in een relatie bijvoorbeeld kunnen spelen zijn; emotionele en/of fysieke afstandelijkheid, ontrouw, veel conflicten, miscommunicatie of continu reageren vanuit de rol van ouder. Tijdens de relatietherapie worden de twee ervaringswerelden in beeld gebracht. Daarbij kunt u denken aan situaties die er geweest zijn die worden besproken en verhelderd. Welke rol heeft eenieder in desbetreffende situatie, vanuit welke overlevingsstrategie wordt er gereageerd en welk manier van omgaan met stress of tegenslag is geactiveerd. Uiteindelijk komt ook de binnenwereld van eenieder meer en meer in beeld. Beide partners leren om op een geweldloze manier met elkaar te communiceren. Daarbij gaat men niet alleen leren om geweldloos te spreken maar ook om empathisch te luisteren. Therapie is niet alleen spreken en luisteren maar heeft ook een activerend element.  Men wordt uitgenodigd om wat binnen de therapie aan bod komt buiten de therapie mee te gaan oefenen of te experimenteren. Hierdoor worden nieuwe ervaringen opgedaan. Het gaat er bij het oefenen en experimenteren niet om dat de ervaring positief of negatief zal zijn maar om het ervaren en weer in beweging te komen. Deze ervaringen zijn als het ware het materiaal dat tijdens de therapie gebruikt kan worden.
Naast de methoden en technieken die al benoemd zijn bij de gezinstherapie kan er ook gewerkt worden met de Schip-aanpak. Voor meer informatie hierover verwijzen wij u graag naar www.schipaanpak.nl

 

Individuele therapie

Wanneer men problemen ervaart met zichzelf over hoe men omgaat met problemen in het leven dan kan er individuele therapie aanvraagt worden.
In de therapie wordt er samen met de klant gekeken hoe deze geleerd hebt om met problemen om te gaan en of deze manier nog effectief is. Wanneer men klachten krijgt van psychische of psychiatrische aard kan men hiervoor hulp zoeken om samen met de therapeut uit te zoeken hoe deze klachten in het leven ontstaan zijn en hoe men daarmee om kan gaan.
Na de intake wordt er gezamenlijk concreet gekeken naar hoe men in het hier en nu veranderingen aan kan brengen in de manier van denken, doen en ervaren.
Er wordt op verschillende manieren uitleg en inzicht gegeven over de problematiek.
Wanneer er een medicamenteuze therapie geïndiceerd lijkt zijn, wordt verwijzing naar de huisarts of psychiater gedaan.

 

Traumatherapie

Trauma is een ander woord voor verwonding. Wanneer men een arm breekt gaat men naar het ziekenhuis om geholpen te worden aan deze verwonding. Maar na een ingrijpende gebeurtenis waar men last van blijft houden, gaat men naar een therapeut. Het kan gaan om spanningsklachten, herbelevingen of angstige gedachten. Men kan ook lichamelijke klachten ontwikkelen, slaapproblemen hebben en moeite hebben met zich te concentreren. Traumabehandeling kan op verschillende manieren, maar wat heel belangrijk is, is dat wij werken vanuit veiligheid. Wanneer men een trauma heeft, voelt men zich kwetsbaar en is het vertrouwen beschadigd. Het is belangrijk om het tempo van de behandeling niet al te hoog te leggen. Door middel van gesprekken of tekeningen wordt in kaart gebracht wat er is gebeurd en waar men precies last van heeft. Daarna wordt bekeken wat zou kunnen helpen in deze situatie. Hoe heeft men zicht tot nu toe staande gehouden? En is dat een manier die goed (nog) is zichzelf? Vervolgens wordt gezamenlijk verkent wat zou kunnen helpen het trauma alsnog goed te kunnen verwerken. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de volgende interventies: Beschermjassen, creatieve werkvormen, schrijfopdrachten en lichaamsgerichte therapie (ademhaling en ontspanning). Daarnaast is Gwendolyn Winters gecertificeerd tot FST (family system trauma therapist) therapeut bij het family trauma intituut. (www.familytrauma.com)